آیا مرا می شناسید؟
آیا مرا می شناسید ؟
آیا مرا می شناسید ومظلومیت مرا میدانید ؟
هیچ فریضه و تکلیفی به مظلومیت من نیست .
وقتی ماه رمضان فرا می رسد فضای جامعه عوض می شود و روزه وسحری وافطاری ومجالس دعا وقرآن رونق می گیرد و شب های قدر مشتری های فراوان دارد ، وقتی موسم حج فرا می رسد سیل مشتاقان ، راهی مکه ومدینه و منا وعرفات میشوند .هنگام اذان مساجد از نماز گزاران پر می شود و نماز جمعه ها پر رونق است و نماز عید فطر شکوهی بی نظیر دارد
اما برای ادای تکلیف امربه معروف ونهی از منکر آن شور وشوق وعلاقه واهتمام نیست .مگر من با نماز وروزه چه فرقی دارم ؟ مگر من هم مثل آنها واجب نیستم ؟ مگر امر به معروف ونهی از منکر شیوه پیامبران وسیره صالحان و دعوت آیات قرآن نیست ؟
پس چرا این همه سستی وتعلل و بهانه جویی برای شانه خالی کردن از ادای این فریضه ؟وقتی هر کسی بگوید چرا من؟ دیگران هستند ، دیگر دیگرانی باقی نمی مانند که به این وظیفه عمل کنند .
این را بدانید که من برترین فریضه و احیاگر فرایض دیگرم .
عزت و حیات من ، عزت شما وحیات جامعه اسلامی است و غربت من ، نیکان و خوبان را خانه نشین می کند و جامعه را جولان گاه اهل منکر می سازد و زمینه ساز رواج فساد و منکرات می گردد.
اگر مرا ترک کنید و مورد بی مهری قرار دهید و با کوچکترین بهانه فراموشم کنید گرفتار قهر الهی میشوید و بدان بر خوبان
مسلط می شوند ،اشرار زمام جامعه ر در دست می گیرند ، دعا هایتان به اجابت نمی رسد و دنیا برای نفس کشیدنتان تنگ می شود .
مرا از ترس بلا ومرگ رها نکنید .
اگر مرا تنها بگذارید خودتان هم تنها می مانید
اگر مرا به بند بکشید ، خودتان هم در زندان جامعه آلوده به بند کشیده می شوید.
مرا زنده کنید تا خودتان هم زنده شوید.