در طلب معرفت

ندای (این الرجبیون ) را شنیدیم ، یا علی گفتیم و به قدر وسع مان کوشیدیم  حق  شهر الله را ادا کنیم و در آخرین روزهای ماه دعا کردیم که توفیقمان دهد حق ماه نبی خدا را به  جا آوریم  ، در طلیعه  ماه شعبان  با یاد سید  و سالار شهیدان  مولای لب تشنگان سیراب از معرفت الهی ، دست توسل به دامان  ماه بنی هاشم زدیم و مناجاتهای پر سوز حضرت سجاد را زمزمه کردیم  تا روحمان جلا یابد  و در شب نیمه شعبان آن گاه که دعای فرج میخوانیم  که (الهی عظم البلا ….)وقتی مولایمان را صدا میزنیم ( یا صاحب الزمان ) زلال اشک از چشمانمان سرازیر شود ، قلبمان بلرزد ودلمان بشکند تا با پشتوانه اجابت دعای دل شکستگان  با سوز سینه ندا سر دهیم  (الغوث الغوث ادرکنی ادرکنی …) و خالصانه بگوییم 0(العجل العجل ) العجل مولا که دیگر طاقتمان طاق شد العجل مولا العجل مولا که متی تران ونراک  و انت تام الملا  العجل مولا العجل تا ماه رمضان تفسیر قرآن را از زبانت  بشنویم  ومعنای (و ما ادریک لیله القدر )را درک کنیم . العجل مولا که سربازانت چشم به راهند و شرمسار از کوله بار  سنگین مسئو لیت  العجل مولا العجل …..